De eerste zondag van de 40 dagen voor Pasen ("lijdensweken") viel dit jaar op schrikkeldag. Zondag Invocabit, latijn voor Roept hij Mij aan, uit Psalm 91 - gezongen als openingslied in deze kerkdienst. Aan het begin van de 40 dagen worden er zes kaarsen aangestoken, waarvan er gedurende elke dienst één wordt uitgeblazen. Iedere zondag brandt er één minder, om de toenemende duisternis van de lijdenstijd, tot en met de kruisiging van Christus, te symboliseren.

Het veertigdagen-project van dit jaar heet:   Maak heel wat gebroken is.
Het bijbelgedeelte dat in deze dienst aan de orde kwam was:
De verzoeking van Christus in de woestijn (Lucas 4:1-13).

De Werkgroep Liturgisch Bloemschikken gaf bij de schikking deze uitleg:
- Zondag 29 februari: "Kiezen om te delen".
Op weg naar Pasen gaan we op reis naar Jeruzalem, de stad van de vrede.
We beginnen onze reis in de woestijn, waar duidelijke paden schaars zijn.
Op een gele doek staan donkergrijze stenen met een opening als een V van vrede.
Hieruit komen blauwe distels. Dat zijn de verleidingen in de woestijn, de zonde en het lijden.
Er ligt een brood om te delen. Als je kiest om te delen, maak je heel wat gebroken is, en gaat de woestijn bloeien. -

Kinderproject - kleuren
Alle kleuren zijn verdwenen uit het hart van ons bestaan,
Donker, kleurloos is ons leven, hoe moeten wij verder gaan?

De sombere "Hartendief" heeft de kleuren uit de wereld, die zijn hart heeft gebroken, verborgen. Maar hij laat zich overhalen weer een kleur terug te geven - in deze dienst is dat geel.

De kinderen moeten op zoek naar de kleur (zie foto hierboven) waarna deze in het sombere veld ("de wereld") van de linker afbeelding hieronder (met het gebroken hart) zal worden geplakt, zodat het lichter wordt.


Links het gebroken hart temidden van duisternis, rechts het hart dat zich richt naar Jezus en hetgeen hij ons voorgeleefd heeft, waardoor er weer kleur en licht in het bestaan komt.

Home             Zondag Oculi   (14/3/2004)