Toevallig viel Pinksterzondag dit jaar samen met de afsluiting van het Dorpsfeest, waarbij op de laatste dag, zondag, altijd een kerkdienst in de feesttent wordt gehouden. Vorig jaar viel de opkomst in de tent een beetje tegen, er waren toen niet zo heel veel mensen, maar nu zat de tent helemaal vol, van voor tot achter. Er waren ook stoeltjes in rijen geplaatst, ongeveer zoals in de kerk, zodat er veel zitplaatsen waren, met hier en daar een tafel ertussen.
Dat er nu zoveel meer belangstelling was dan verleden jaar, zal vast te maken hebben gehad met Pinksteren als feestdag, maar ook dat het een gezamenlijke dienst was van Tytsjerk en Suwâld.
Het was een mooie dienst waarin onze dominee Binne van der Boon voorging. Het ging over dorst en levend water, waarmee het geloof in Christus wordt vergeleken.
Er waren ook veel kinderen, die na de preek naar voren mochten komen; op een tafel stonden blokjes als dominostenen rechtop, waartegen moest worden geblazen (wind, de Heilige Geest) om ze elkaar te laten raken, symbool voor het doorgeven van het Evangelie.
Er werd ook nog teruggeblikt op het dorpsfeest, wat wel weer geslaagd was ondanks dat het weer niet zo geweldig meewerkte - na een lange periode van droogte en veel zonneschijn was het helaas juist nu omgeslagen in wisselvallig meestal grijs weer met buien; deze Pinksterzondag spande wel de kroon, er viel meer dan 35 mm regen, die af en toe een stevige roffel maakte op het tentdak tijdens de dienst, waarin twee liederen werden gezongen over "Stromen van zegen, komen als plasregens neer..." en "...rijke zegen, laat ook van die milde regen, dropp'len vallen op mij neer..." wat een beetje navrant was op zo'n ongelooflijk natte dag waarbij men soppend over de sportvelden liep en zorgvuldig z'n weg moest zoeken naast en niet òp de paadjes, want die waren de afgelopen nacht in slootjes en vijvertjes veranderd.
Over het dorpsfeest nog dit: de straten waren allemaal versierd met als thema een sprookje, waarbij Woelderein (een samenwerking van de Woelwijk en It Noarderein) de prijs had gewonnen met Roodkapje. Hierbij kwam de wolf natuurlijk ook uitgebreid aan bod, eigenlijk is die de hoofdpersoon, en ergens in een tuin stond een wolf met een pluk schapenhaar in z'n bek, met hierbij de tekst: "Dit is helaas geen sprookje...", waarbij wordt gedoeld op de toenemende problemen die de tegenwoordig stevig beschermde wolf in ons kleine volle land geeft: honderden schapen die soms nog niet eens helemaal dood door wolven verscheurd worden achtergelaten... en wandelpaden die onveilig zijn geworden voor publiek.
Evenals vorig jaar was er vanaf half 11 inloop in de tent waarbij men koffie of thee met een gevulde koek kon halen, en na afloop van de dienst was er een gratis drankje voor iedereen van de Feestcommissie Tietjerk.
Voor elk wat wils - van vruchtensap of cola tot een biertje of zelfs een bekertje advocaat met slagroom.
