Zoals ieder jaar werd er op de Startzondag van het jeugdwerk een speciale dienst gehouden. Deze keer was er voordat die begon, om 10 uur een gezamenlijk ontbijt in de Sanjes, waar gelukkig aardig wat belangstelling voor was; de zaal zat vol mensen, en er waren ook veel kinderen bij. Het was een broodmaaltijd met o.a. heerlijke croissantjes.
Voor de kinderen was er een spel bedacht, ze mochten munten zoeken buiten, voor het gebouw van De Sanjes. Gelukkig was het heel mooi weer, dat is op andere startzondagen weleens anders geweest, en dit jaar was het puur geluk, want veel mooi weer hebben we deze herfst niet, er valt erg veel regen na een vrij droge hete zomer.
De munten waren van verschillende soort; enige echte Euro's, maar ook chocolademunten zoals die van Sinterklaas, en papieren munten waar een letter op stond.
Om 11 uur begon de dienst in de kerk, waar men door het zonnetje naartoe liep. Er werd veel gezongen, de gemeenteleden hadden vantevoren wensen voor bepaalde liederen mogen inleveren bij de kerkenraad. Er was van alles wat, liederen uit het Liedboek (het begon met "Licht dat ons aanstoot in de morgen", met een heel mooie melodie - we zingen het de laatste tijd eigenlijk te weinig), opwekkingsliederen van o.a. Johannes de Heer, en natuurlijk kinderliederen. De beamer stond weer aan, dus de laatste konden ook via Internet worden bekeken met filmpjes erbij.
Er was geen gewone preek waarbij de kinderen naar de nevendienst gaan, maar een verhaal voor jong en oud dat werd verteld door Anneke de Boer. Het was een bewerking van een gelijkenis van Jezus, over een vrouw die tien munten bezat, en er plotseling eentje van miste. Ze veegde het huis en zocht net zo lang, tot ze die ene ontbrekende munt weer terug had gevonden, waar ze zo blij om was dat ze al haar vriendinnen uitnodigde om het te vieren (Lukas 15:8-9). Eenzelfde thema als het verloren schaap dat door de herder weer wordt teruggevonden - God is blij met iedere afgedwaalde mens die de weg naar Hem weer terug vindt.
Het concept uit het verhaal van de munten was gemoderniseerd, en werd met plaatjes via de beamer uitgebeeld:
Een vrouw had een zakje met 10 zilveren Euro's (heel zeldzaam!) die ze af en toe op tafel uitspreidde en natelde - ja, ze had ze allemaal nog. Tot op een fataal moment haar roodgestreepte kat een speelse bui had en de munten van tafel mepte, zodat ze overal verspreid lagen. De vrouw zocht ze allemaal weer op, maar toen ze ze natelde waren het er nog maar negen - o néé toch!
In paniek zocht ze vervolgens niet meer op alle mogelijke, maar ook onmogelijke plekken naar de missende Zilveren Euro - ze begon met pandeksels te klepperen en dat maakte een enorm lawaai. De kat, die inmiddels alweer was gaan liggen slapen, sprong op van schrik, en kijk eens... daar, waar hij had gelegen, had hij de verloren Euro met zijn lijfje warmgehouden... zijn bazin had de munt weer terug, wat een feest! Gauw de smartphone gepakt en iedereen die ze kende een appje gestuurd dat haar dag weer goed was!
Inmiddels hadden de kinderen die op zoek waren gegaan op het terras en in het plantsoentje voor de Sanjes, de papieren munten die een letter bevatten bijelkaar gezocht - het waren er trouwens 11, geen tien. De letters vormden een zin: God is liefde.
Dit werd ook op de muur getoond via de beamer, toen er nog 1 letter ontbrak.
Wat heel grappig was: in en om het plantsoentje waar de munten hadden gelegen, speelde een jonge roodgestreepte kat met zijn staart en met de rondwaaiende herfstblaadjes - hoe toevallig kan iets zijn, het was precies de kat uit het verhaaltje.
Bij de uitgang kreeg iedereen nog iets lekkers van chocola, en men ging bij prachtig zonnig weer naar huis.
Eerst een kopje koffie, en voor de kinderen een glaasje limonade, voor de maaltijd begon
Een welvoorziene tafel, met voor elk wat wils
Na de maaltijd liep men in de stralende zon naar de kerk
Alle munten op hun plek: God is liefde.
En deze kleine ondeugd zagen we bij de Sanjes
